කළු කොළඹ දිය වෙන්න කොලම කොල පාට මුරුගන් වරුසාවක් වහින වෙලාවක අකුරුත් ඉඩ කඩ කඩාගෙන උඩපනින්නෙ තිත්ත පැටවු ගානට. ඇදේ ඉහත්තාවට පිටදීගෙන වාඩිලාගෙන ඉන්න මට මතක් වෙන්නෙම අද උදැහැනකේ මං මේමම හිටපු වෙලාවක අපේ බෝඩිමේ ඇන්ටි කාමරේට කඩා බිඳගෙන ඇවිත් කියෝපු පතරංග හෑලි ගැන. අකුණක් වගේ සිං ගාලා කඩා පාත් වෙලා ෆ්ලෑෂ් වගේ හොරු ටික අල්ලන්න නම් නෙමෙයි එයා ආවේ හෙණයක් වගේ පාත් වෙලා පීකරයක් වගේ කියෝගෙන කියෝගෙන යන්න. ඒ කෝම වුනත් එයැයිගෙ හදිසි ආගමනයට හා ආවේගයට හේතු භූත වෙලා තියෙන්නෙ මහා ලොකූ බියර් බෝතලයක් හා සූටිම සූටි බියර් ටින් දෙකක්. ආපු ගමන් මගෙන් ඇහුවේ, " කවුද මේකේ බියර් බොන්නේ"?? කියලා. දෙනවනම් දැන් වුනත් බොන්නම්කො කියන හරි සුන්දර හිතුවිල්ලත් එක්ක ආපු අහිංසකම හිනාවෙන් මං හරි විනීත විදියට උත්තර දුන්නා. " බියර්??? කවුද ඇන්ටි බියර් බොන්නෙ, අපේ කාමරේ කවුරුවත් බොන්නෙ නෑ " එහෙම ඇහැව්වට ඇන්ටිත් ඇවිල්ලා තියෙන්නෙ හෝම්ස් වගේ සියල්ල හොයාගෙන " ඒක තමයි මං දන්නවා ඔයාලා එහෙම නෑ කියලා, ඒත් මං දන්නවා කවුද කියලා , ලබන සතියෙ මං අරිනවා උන්දැව ගෙදර "
ආ ඔය තියෙන්නෙ, මේ කියන්නෙ එහා කාමරේ ඉන්න ගෑනු ලමයි දෙන්නා ගැන. මේ බියර් බෝතලේ මතුවෙන්න කලියෙන් අපේ ඇන්ටිට ඒ දෙන්නව පෙන්නන්න බැරුව හිටියෙ ,එකම හේතුව කොටට ඇඳීම. දැන් ඉතින් එයාලට අබ සරණයි. කොට ඇදුමක් අස්සෙ බියර් ටින් එහෙකුත් පටලවගෙනනනෙ. ඇන්ටිට අනුව නැහැදිච්ච, උද්දච්ච, නොසන්ඩාල ඒ දැරිවියන් දෙන්නා ගැන මට නම් හරිම අනුකම්පාවක් දැනුනත් ඉතින් උපාසක බැලලියෙක් වාගේ මාත් ඉතින් අහං හිටියා. ඒ වෙලාවෙ මං හිත හිත හිටපු ඒවා බැරිවෙලාවත් එයාගේ හෝම්ස් ඥානයට පෙනුනනම් එහෙම හෙටඉදන් මටත් ඉන්න වෙන්නෙ විජේරාමේ බෝ ගහ යට තමා.
මං හිත හිත හිටියෙ අන්තිමට බියර් වීදුරුවක් තොල ගාලා පිස්සු නටපු ඒ මනරම් දවස ගැන , එදා ඔමාලියාගෙ වෙඩිම. පෙණ දදා තිබුනු තඩි බියර් වීදුරුව දැක්කම මට බොන්නම හිතුනා. අනික මට බොන්න අවශ්‍ය කරන වාතාවරනෙත් නියමෙටම තිබුනා. " ඔයාට බොන්න හිතුනොත් බොන්න, හැබැයි ඔයාට විශ්වාසවන්තම කෙනෙක් ළඟ තියාගෙන" අපේ තාත්තගෙ ගෝල්ඩන් වදන් මං කවදාවත් අමතක කරන්නෑ, අති දයාබරයා හිටියා වම් පැත්තෙන්, ඉතින් තව මොනවද, මට වදින්නෙම තැපෑලෙන්, පැය භාගයක් ගියේ නෑ මං තමා වෙඩිමෙ සතුටින්ම හිටපු එකී. ඒ වගේ හිනාවක්, ඒ වගේ සැහැල්ලුවක්....ඒ වගේ නිමේශයක් ඉදලා හිටලා හරි හැම කෙනෙක්ගෙම ජීවිතේ තියෙන්න ඕනි. මොකද ඇයි බොන්නෙ ඇහුවොත් දෙන්න තියෙන උත්තරේ බීලා බලන්න කියන එක නිසා. ඉස්සොරෝම මං පුංචි කාලේ තාත්තා බොනකොට යාළුවොත් එක්ක මං අහනවා ඇයි ඔයා බොන්නෙ කියලා, එයැයි තමා මට හිනාවෙලා කිව්වෙ දවසක බීලා බලලා ආයි ඕක අහන්න කියලා. එයැයි හරියටම හරි.
ඉතින්, ඒ මත් වීමේ ආනන්දය ගෑණුන්ට අහිමි කරවලාතියෙන මේ දූපතේ ඊනියා සංස්කෘතියයි, ඒ පුහු ආටෝපෙට වහල් වෙලා තමන්ගෙම නිදහසයි අනුන්ගෙම නිදහසයි දෙකම නැති කරලා දාන ගෑනු ජීවිත ගැනයි මහා මේරු පර්වතේ වාගේ අනුකම්පාවක් ඇස් දෙකේ අලෝගෙන මං ඇන්ටිගෙ මූණ දිහා බලන් හිටියා. මොන අනුකම්පාවක්ද මැජික් යෂ්ටියක් වගේ අතේ තියාන හිටපු කොහු මිටත් හරහට වනාගෙන භූමිකම්පාවක් වගේ එයැයි දඩ බඩ ගාලා අන්තිම අනතුරු ඇඟවිම් ටිකත් කොරලා අතුරු දහන් වුනා. මැදැයි.! ඒ අස්සෙ මට මතක් වුනේ වෙන දෙයක්, එක්කෙනෙක් මට මචං එකේ බියර් පාටියක් දෙනවා කිව්වනේ.....එයැයිගෙ ආර්ථිකේ යහපත් වුනු ගමන්...ෂා ජීවිතේ සුන්දරද මෙතරම්...!!
-------සඳුනිකා නුවන්දි රත්නායක---------
No comments:
Post a Comment